A.jesmo li svi mi žrtvovani?
koreografija, režija, scena, dizajn svetla: Roberto Zappalà
originalna muzika, živo izvođenje: Puccio Castrogiovanni (I Lautari)
muzika: Dire Straits, Rosario Miraggio, Gustav Mahler, Burt Bacharach
dramaturgija: Nello Calabrò, Roberto Zappalà
dizajn kostima: Marella Ferrera, Roberto Zappalà
tekst: Nello Calabrò
realizacija scenografije i kostima: Debora Privitera
fotografije: Serena Nicoletti, Giuseppe Distefano
trajanje: 75’
premijera: Teatro Stabile Catania, 2009 & 2019
igrači: Adriano Coletta, Alain El Sakhawi, Alberto Gnola, Salvatore Romania, Fernando Roldan Ferrer, Antoine Roux-Briffaud, Massimo Trombetta, Valeria Zampardi
muzičari: Giovanni Allegra, bass | Puccio Castrogiovanni, strings, jew’s harps and accordion | Salvo Farruggio, percussions | Marco Corbino, guitars
režija video materijala: Nello Calabrò, Roberto Zappalà
izvođenje: Carmen Consoli
direktor proba: Ilenia Romano
tehnička koordinacija: Sammy Torrisi
zvuk: Salvo Noto
produkcija, menadžment gostovanja: Maria Inguscio
koprodukcija: Scenario Pubblico/ Compagnia Zappalà Danza – Centro Nazionale di Produzione della Danza, Teatro Stabile di Catania
u saradnji sa: MilanOltre Festival
uz podršku: Ministry for Culture, Region of Sicily
Komad je posvećen Svetoj Agati, zaštitnici Katanije. Nakon što je odbila da se uda za gradskog sudiju, ovoj mučenici su za kaznu odsečene grudi, a zatim je pogubljena 251. godine. Godišnja procesija u Kataniji, u njenu čast, jedna je od najvećih u katoličkom svetu. Usvajajući ikonografsku estetiku, ovaj izrazito savremeni koreografski rad, govori univerzalnim jezikom o aktuelnim pitanjima kao što su nasilje nad ženama, religiozni i ekonomski fundamentalizam. Sicilija je prikazana kao prostor koji objedinjuje fascinaciju, misticizam i surovu stvarnost. Svetica, čija se pobožna slika graniči sa erotikom i sadizmom (klešta, iskasapljene grudi), opšte je poznata u katoličkom svetu, i polazna osnova komada. Arhaično i nasuprot tome, savremeno okruženje religioznog slavlja pokazuje kontradikcije sveta u kojem mučeništvo Svete Agate simbolizuje opšte mučilište i identifikuje mučenika sa njegovim gradom i narodom. Iako predstava nema ni nameru, ni sposobnost da “istraži sve aspekte… iz svih uglova… iz svih perspektiva“ kao u Borgesovom romanu “Alef” - ona ima za cilj da pokaže ko smo, ko smo bili i ko rizikujemo da postanemo. Čist i moćan koreografski pokret prikazuje ambijentalnost povorke koja varira između svetog i nepristojnog, duhovnosti i ilegalnosti, fikcije i pobožnosti, ljubavi i besa, iskupljenja i eksploatacije, svih aspekata koji koegzistiraju i u kojima se pojedinac blaženo gubi u gomili. Komad proizilazi iz potrebe da se govori o nizu krucijalnih životnih aspekata, o pripadnosti zajednici, da se istraži osećaj koji laičko i medijski opsednuto društvo izražava prema Bogu, religiji, religioznosti i transcendentalnosti. Taj se odnos otkriva u dva suprotna i komplementarna aspekta: ličnom i javnom. Dva lica iste kovanice kriju duboku i neobjašnjivu nejasnoću. Vernici (sicilijanski i drugi) kao da su osuđeni zbog paradoksa javnog pokazivanja svog mističnog žara i predanosti kojom dokazuju svoju veru. A, pri tome je ugroženo njihovo sopstveno uverenje: pogrešno predstavljeno ili negirano. Komad je deo projekta “Re-mapiranje Sicilije”, intimnog iščitavanja ostrvske teritorije kroz Zapalin jedinstveni rečnik - koji iz opšte slike ne izostavlja narodna verovanja, aspekt koji prožima Siciliju i Italiju, postajući ključ za razumevanje mnogih pojava u društvu. Delo je obnovljeno 2019. godine, 10 godina nakon originalne premijere, potvrđujući savremenost sadržaja, još uvek aktuelnog u otkrivanju snage koja pokreće katanijsku svetkovinu. Muziku uživo izvodi ansambl Lautari, scenografiju čini 1.600 obešenih grudnjaka, dok 7 muškaraca trijumfalno nose telo Svetice… Paradoksalna poruka sadržana u naslovu predstavlja nivoe razmišljanja o fundamentalizmima koji podjednako guše društvo i veru.
Kompaniju Zappala Danza osnovao je koreograf Roberto Zapala, 1989. godine u Kataniji. Trupa od 1996. godine uživa podršku Ministarstva kulture i Regiona Sicilije, i smatra se jednom od najzanimljivijih pojava na italijanskoj sceni. Istorija kompanije je vezana za ličnost Roberta Zapale, čiji je koreografski stil, nakon godina istraživanja pokreta koji je sprovodio sa svojim igračima, postao posve originalan i raznovrstan. Kompanija je razvila partnerstva sa važnim italijanskim organizacijama, koja su omogućila realizaciju produkcija i turneja širom Italije, Evrope, Severne i Južne Amerike, Bliskog istoka i Južne Afrike. Kompanija Zappala Danza se izdvaja ponudom širokog, ali jedinstvenog repertoara, koji je nastao iz plodne sinergije koreografa Roberta Zapale i dramaturga Nela Kalabra. Ovaj umetnički dvojac se kreće projektovanom stazom u cilju stalne ekspanzije, kakva omogućava realizaciju produkcija različitih tipova, od postavki za nekoliko igrača do onih sa celom grupom. Većinu predstava prati živa muzika. Od 2002. godine, sedište kompanije je u inspirativnom prostoru u Kataniji koji nosi naziv Scenario Pubblico. Nova lokacija je omogućila trupi i koreografu da prošire svoja istraživanja, vezujući se uvek iznova za sicilijansku regiju, ne samo u smislu posebnosti tematike i produkcije, već i misije promovisanja i predstavljanja jedinstvenog rečnika. Godine 2015. Kompanija Zappala Danza je zajedno sa prostorom Scenario Pubblico prepoznata od strane Ministarstva kulture Italije kao jedan od ukupno tri nacionalna koreografska centra na teritoriji Italije.
To je igra snažnih, senzacionalnih sudara, sa samopouzdanjem i procesijama, ispunjena besom i žudnjom za ekstazom.
© Il Manifesto
Apsolutna estetika, u savršenoj ravnoteži između potrage za istinom i njenog prikaza.
© Sipario
Sasvim muška koreografija, puna energije, ali isto tako opsesivna, histerična, ponekad brza, ponekad sporija, obojena fanatizmom, baš kao i povorka za mučenicu.
© La Stampa
Moć koncepta koji ostavlja bez daha.
© La Sicilia
